Κύριο άρθρο, Δευτέρα 31 Μάρτη, της καθημερινής εφημερίδας Νιούς Λάϊν http://www.wrp.org.uk, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών, Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.
Το κύμα προπαγάνδας από κάθε φερέφωνο της καπιταλιστικής τάξης ότι δήθεν η οικονομική κρίση του καπιταλισμού τελείωσε, δέχτηκε χτύπημα την περασμένη βδομάδα με τη δημοσίευση μιας Έκθεσης, που κατάγραψε την πορεία της οικονομίας στη διάρκεια ενός χρόνου, και δείχνει ότι αντίθετα η κρίση βαθαίνει σ’ όλη την Ευρώπη.
Η έκθεση που σύνταξε η φιλανθρωπική οργάνωση Caritas επικεντρώθηκε σε 7 χώρες της Ευρωζώνης στις οποίες έχουν επιβληθεί τα πιο άγρια μέτρα λιτότητας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σ’ αυτές τις χώρες – Ελλάδα, Κύπρος, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ρουμανία – η Έκθεση εντόπισε τεράστιες αυξήσεις των επιπέδων φτώχειας και στέρησης ιδιαίτερα μεταξύ της νεολαίας και των παιδιών.
Στην Ιρλανδία, που θεωρούταν για καιρό «διαφημίστρια» της λιτότητας, η Έκθεση βρήκε ότι η ανισότητα εισοδήματος εκτινάχτηκε από το 2009, με αποτέλεσμα το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού να έχει εισοδήματα πέντε φορές υψηλότερα από αυτά του φτωχότερου 20%. Στην Κύπρο το επίπεδο φτώχειας περισσότερο από διπλασιάστηκε τον περασμένο χρόνο. Στην Πορτογαλία, Ισπανία και Ελλάδα η ανεργία στους νέους έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις – στην Ισπανία 58% και στην Ελλάδα πάνω από 59% – σε μερικές περιοχές της Ελλάδας η ανεργία στους νέους υπολογίζεται ότι ξεπερνά το 75%.
Ο εκπρόσωπος της Caritas Thorfinnur Omarsson παρατηρεί ότι: «Στις Βρυξέλλες ακούμε ότι η οικονομική κρίση τέλειωσε. Αλλά αυτή η Έκθεση όχι μόνο αμφισβητεί ότι η κρίση τέλειωσε, αλλά δείχνει ότι οι φτωχοί πληρώνουν την κρίση που δεν δημιούργησαν».
Αυτό που η Έκθεση δεν αναφέρει, παρ’ όλες τις επισημάνσεις ότι η κρίση δημιουργεί μια «νέα φτώχεια» σ’ όλη την Ευρώπη, είναι ότι η κρίση δημιουργεί μια πρωτοφανή επαναστατική κατάσταση που ξαπλώνεται σ’ όλη την ήπειρο. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενων και νεολαίας διαδήλωσαν στην ισπανική πρωτεύουσα Μαδρίτη, που οργανώθηκε με το τίτλο «Διαδήλωσε για την αξιοπρέπεια», που ζητούσε από την κυβέρνηση να μην πληρώσει το χρέος στους διεθνείς τραπεζίτες και να τερματίσει όλα τα προγράμματα λιτότητας που έχουν επιβληθεί στην εργατική τάξη. Αυτή η κολοσσιαία διαδήλωση δέχτηκε τη βίαια επίθεση των ισπανικών ΜΑΤ με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 101 ανθρώπων.
Παρόμοια στην Ελλάδα, η εργατική τάξη είναι σχεδόν καθημερινά αντιμέτωπη με τη βία των ΜΑΤ καθώς αγωνίζεται ενάντια στη φτώχεια και τις μαζικές απολύσεις, το τίμημα που απαιτεί η τρόϊκα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ για ένα ακόμη δάνειο επιβίωσης του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού. Οι κινητοποιήσεις δημόσιων υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών, σχολικών φυλάκων και δημοτικής αστυνομίας, έχουν δεχτεί επιθέσεις από τα ένοπλα ΜΑΤ καθώς η τροϊκα διέταξε 14.000 απολύσεις μέχρι το καλοκαίρι.
Παρά τις οργανωμένες και συνεχείς βίαιες επιθέσεις των κρατικών δυνάμεων καταστολής, οι εργαζόμενοι έχουν δείξει τεράστια αποφασιστικότητα και δεν παραιτούνται του αγώνα τους – κάτι χαρακτηριστικό όλων των αγώνων που ξεπηδούν σ’ όλη την Ευρώπη.
Το δεύτερο βασικό χαρακτηριστικό της κρίσης είναι η απίστευτη άρνηση της ρεφορμιστικής και της σταλινικής συνδικαλιστικής ηγεσίας να ηγηθούν οποιαδήποτε πάλης που θα οδηγήσει σε σύγκρουση μεταξύ της εργατικής τάξης και του καπιταλισμού. Στην Ελλάδα η συνδικαλιστική ηγεσία αρνείται να καλέσει ενωτικές κινητοποιήσεις όλων των συνδικάτων του δημόσιου τομέα. Αντί να απαιτούν γενική απεργία για την ανατροπή της ελληνικής κυβέρνησης, οι ηγέτες της ΑΔΕΔΥ περιορίζονται στο κάλεσμα για «ανατροπή των κυβερνητικών πολιτικών λιτότητας». Συνειδητά ξεχνούν το γεγονός ότι η ανατροπή της πολιτικής της τροϊκας σημαίνει ανατροπή της κυβέρνησης, η οποία τα εφαρμόζει πιστά, αλλά σε κάτι τέτοιο αυτοί οι ρεφορμιστές είναι παντελώς εχθρικοί.
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική στη Βρετανία όπου η μισητή και περιφρονημένη κυβέρνηση μπορεί και επιβάλει σχέδια «μόνιμης λιτότητας» μόνο και μόνο γιατί το πανάθλιο TUC [ενοποιημένη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ] αρνείται να καλέσει γενική απεργία για την ανατροπή της.
Η επαναστατική κατάσταση που αναπτύσσεται ραγδαία στην Ευρώπη και στη Βρετανία απαιτεί την άμεση εκδίωξη αυτής της σάπιας ρεφορμιστικής συνδικαλιστικής ηγεσίας, που πρέπει να αντικατασταθεί από μια νέα επαναστατική ηγεσία. Αυτό σημαίνει χτίσιμο του WRP [Επαναστατικού Κόμματος Εργατών] και τμημάτων της Τέταρτης Διεθνούς σε κάθε χώρα, που πρέπει να είναι έτοιμα να ηγηθούν της πάλης για μια επαναστατική ανατροπή του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος και να προχωρήσουν την κοινωνία στο σοσιαλισμό.
φωτό: Μάριος Λώλος, Πέμπτη 20 Μάρτη 2014, επίθεση ΜΑΤ στους εκπαιδευτικούς έξω από το πολιτικό γραφείο Μητσοτάκη
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Υποστηριχτές της 4ης Διεθνούς 